True Romance (1993, Tony Scott)

Filmgekke striphandelaar (Christian Slater)
trouwt met hoertje (Patricia Arquette) en steelt
per ongeluk een smak heroïne van geflipte pooier
(Gary Oldman met een flinke bos dreadlocks) en
de geest is uit de fles. Ultrageweldadige mix van
Hongkonggangsterclichés, roadmovie en film noir
laat zien waar scriptschrijver Quentin Tarantino
later nog toe in staat zou zijn. RTL 7, 22:20 uur.

(elke zes sekonden sterft er een kind
van de honger op
aarde, maar dat terzijde)

Noorderlicht nieuws/Wetenschapsjournaal

Waar zijn de studenten, doctoren
en professoren op dit moment
mee bezig? Wat is leuk, wat is
voorspelbaar en welke vindingen
zullen onze toekomst veranderen?

( elke zes sekonden sterft er een kind
van de honger, maar dat terzijde)

Ndederland 2, 22.50 uur: de groep SETI

Een kleine groep
wetenschappers
op aarde

denkt serieus na
over contact met
buitenaards leven

en hoe wij ons
als aardbewoners
moeten presenteren
als we echt contact maken

(niks te doen of zo?)

later word ik waarschijnlijk politie-agent

later als ik groot ben
als ik groot ben later

word ik waarschijnlijk
waarschijnlijk word ik

politie-agent een mooie stoere
niet dat ik daar in enige mate geschikt

voor ben want ik ben niet
resoluut en een grote twijfelaar

maar dan heb ik in ieder geval
de sleuteltjes van mijn handboeien

van de handboeien die ik omheb

gezinsuitbreiding

Stalen zwembad kopen? Zeer duurzaam. Eénvoudig aanleggen. Stalen zwembad al vanaf € 1295,-. Past precies in uw huiskamer van uw flat op negen hoog ook leuk voor de kinderen nu dag en nacht t.v.kijken in zwembroek snorkel apparaat geheel graties stort u in het geluk.

heel veel kusjes lieveling

xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxxx
xxxxxx
xxxxx
xxxx
xxx
xx
x
..........
x
..........

x
xx
xxx
xxxx
xxxxx
xxxxxx
xxxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx

.............

x

zij is afgebroken afgebuild afgefilterd
afgebarsten afgehouwen afgebladerd
afgekruimeld afgewrikt en afgewroet
afgefutseld, afgebedeld, afgediefd,
afgesmokkeld afgestolen afgemaakt

zij is afgeëist afgehekst afgejat afgekocht
afgestolen afgetoverd afgewoekerd afgezwendeld
afgebakend afgebast en afgebeukt
afgebeld afgebeiteld afgebekt en afbesteld
afbetaald afgerost en afgeraden, afgeboekt
afgedongen afgebeten afgebikt en afgeblaft

afgebouwd afgebrand afgebroken afgebreid
afgebracht afgebruid afgedankt afgedaald en afgedaan
afgedekt afgedolven afgedaan en afgedoold
afgedragen afgedreven,afgedrongen afgedwongen
afgedwaald, afgedropen, afgemaakt, en afgelopen

voor alle gevangenen wat ze ook gedaan hebben

Vanmiddag een brood gebakken
Met een lange vijl erin dat kun je

Toch maar mooi doen als je
Niet in de gevangenis zit

lijkkreet

dit lijk sloeg
een ijselijke kreet nee
een eiselijke kreet

niet om de dood
maar om het leven
wat het leed

de Ark van Noach

aan de einder
hoog boven de bomen
zag ik acht schapen vliegen

schapen in een lucht vol wolken
dat zie je wel vaker sprak ik
geruststellend tegen mijzelf

maar daar vlak achteraan
kwamen achter de wolken
zeven neushoorns vandaan
zag ik nu in lichte ademnood

ach, dat moet de Ark van Noach
wezen die terugkomt van weg
geweest dacht ik gerustgesteld
want een mens kan zichzelf ook
gek maken

Oh, Rosalie

Oh, Rosalie
wanneer ik
een klein stukje
van je knie zie
denk ik even

wat een knie
heeft die Rosalie
wat mooi dat ik
al is het even
die knie weer zie

want zo'n knie
als die van Rosalie
die zie je zo vaak
nie

alleen de schoot der moeders?

mag alleen de schoot der moeders

de donzen altijd open schoot der moeders
de altijd warme ontvankelijke hartelijke donzen altijd open enthousiaste
mag alleen de schoot der moeders
het domein der dichters zijn?

als de kelk van bloemen
ik noem van de soort bloem
alle bloemen!
voor de bijtjes die zoe zoe zoenen
nee, zoemen

of mogen wij zo nu en dan
als het moet als het kan
een kleine gemene vuistslag uitdelen
gelijk de straatvlechters
en de betonvechters?

of op z'n tijd een kogel afvuren
al is het maar om er de tijd mee
te doden mag ook het kwaad eens
ons domein zijn gelijk
onze vaders die ons maakten
en verder maar wat kwaakten
gelijk de kikkers?

gedicht opgedragen aan mijn eigen pik

Wie staat er altijd voor mij klaar?
ook als het vrouwtje voor de veertiende keer
voor altijd van huis weggelopen is?
dat is niet het minste deel van ik: hij
is mijn trouwe vriend: Mijn fijne meneer Pik

Welk instrument neem ik steeds ter hand
ter ere van Koningin, Prinses, Volk en Vaderland?
welk wapen is steeds binnen mijn bereik
welk brandweermannetje met blusapparaat
staat dag en nacht paraat
blust iedere binnen en buiten brand
draagt stoer dag en nacht zijn helmpje?
(ook als het riempje onder zijn kinnetje knelt)

wat kan je niet allemaal voor goeds doen
met zoon pik: nog meer geslacht maken bv
onbaatzuchtige liefde geven aan de armen
van geest maar ook van de portemonnee
de vrouwen, en andere tedere dieren
nee met mijn pik daar doe je goeie dingen mee
Hij is mijn enige jeugdvriend die is overgebleven
wij zijn
(zoals ze dat in kinderboeken wel zeggen)
onafscheidbare kameraden

mijn pik steekt met vlag en wimpel boven
alle andere pikken uit, kijk en vergelijk
koop wat je ziet, en ook vaginae laat hij
ver achter zich

dit instrument heeft me door het leven geholpen
had ik mijn huissleutel vergeten ik haalde
de sleutel uit mijn broek en voilà
ik kan ermee roeren in niet te warme soep
ik kan er mij de politie mee van het lijf houden
maar er ook nachtelijke inbrekers mee neerknuppelen
of je kunt er een vogel mee van het dak schieten

bij het kennismaken met bijvoorbeeld een dame
kan ik doen alsof ik haar een hand geef, minzaam knikkend
en dan wonderwel en supersnel, jawel, mijn pik
in haar dameshandje leggen: aangenaam kennis te maken
het genoegen is geheel aan uw kant
dit ben ik en dit is dus mijn pik, soms andersoms

alle mannen willen er zo een
maar alleen de eenzame vrouwen mogen hem
heel even te leen, net als in de leesbibliotheek
maar dan anders

Hij is de mooiste pik van de Lage Landen
en iedereen langs de weg blijft staan en kijkt
ons stom verwonderd aan, met open mond
niet geheel ongevaarlijk in dit verband
kijk ze lopen ik en

mijn pik, met mijn pik in de hand kom ik
door het ganse land en alle deuren gaan voor ons
open we hoeven nooit erg ver of lang te lopen
deze pik die weegt een pond
en is in doorsnee zuiver rond
pik oh pik ik mag wel zeggen dat je
mijn leven zin geeft, God bestaat!

ik ben

wij wisten niet,dat, schat

we wisten toch ook niet dat
we wisten toch ook niet wat

we wisten toch ook niet schat
we wisten toch echt niet wat

toch,

schat?

in therapie

tis onbegone werk, mevrouw
om niet verliefd te worden op u
met je levenslange gestalte

op je kleine groene schoentjes
wat kom ik anders bij u doen
dan u ademloos aanstaren?

niks.

probleem?

waar gaat het
probleem
heen
als het
g
een
probleem meer is, kijk
dat is wat de dichters
en dichteressen ouderwets
zo interresseren wie

wat en waar
op welke tijd
beheren wij
ons kapitale erfgoed

nooit meer
mijn kwasi aarzelende handje
zachtjes gulzig in je broekje

als een kind nooit meer
mijn hand oh gulzig
sluipt naar een koekje

hoe doe je toch die levensfasen
tot het einde toe
waardoor raak je alles kwijt?
je wordt het geforceerd genieten
moe, zoals je nooit moe was.

waar was je nou, Linda?

we waren jong en onbekwaam
we wisten op de hele aarde
enkel onze eigen naam
en die van de ander

trouwens ook buiten de aarde

wat heeft het lang geduurd zeg ik
in jouw naam, voor ik mijzelf was
en jij jezelf neem ik aan, 't geeft niet
meer het leven is voorbij

we waren zestien en gingen uit elkaar
zoals wij was er niet één, maar
hoeveel jaar duurt het voor je weet
dat ook de tijd de tijd de tijd bestaat

met haar eigen herinnering
met haar eigen mechanisme
van komen en gaan en
vergeet niet, wisten wij veel
schat?

wij wisten toch niet dat we het
eeuwige leven niet hadden we
wachtten op de dingen die komen

maar er kwam niets
meer

en nu
waren we maar bij elkaar
gebleven zeg ik nu
wat hadden, wat zouden, wat wouden
we het mooi gehad
vergeleken met mijn voorbije leven

ja, ik houd een voorbehoud
zeg ik nu, oud en lelijk wijs
Linda.

zoveel wegen gegaan
die nergens anders toe lijden
dan niet naar mij, en vooral
niet naar jou, en
Linda, ja?

kan een gedicht praten?

de platgetreden paden der taalwetenschap

kom laten wij op pad gaan en betreden
de talrijke platgetreden kronkelpaden
van de taalwetenschap der talrijke taalmaden

er zijn sommigen
die schrijven en blijven schrijven
en leveren alleen maar inhoud af
zij scheiden het kaf van het koren denken zij
en schuiven de vorm terzijde
alsof inhoud zelf geen vorm heeft
zeg ik er beleefd bij

er zijn sommigen
die leveren alleen maar een vorm af
aan de inhoud ervan gaan zij voorbij
je zou kunnen schrijven: ja, maar
de vorm die ik schrijf is de inhoud
die beklijft, wat ik schrijf werd al zo vaak
geschreven zij het niet door mij bovendien
ik wil geen waarden ook, ik wil waardenvrij

er zijn sommigen die leveren vorm
noch inhoud: zij tipsie lispelen droesem:
niks is nieuw alleen ik
ik ga liever naar de Costa del Sol het woord
zegt het al, ik koop mij een snol of twee en
laaf mij er mee, voor twee, in zee en in zon

er zijn sommigen moeilijk vanzelfsprekend
ook zij zijn de ware dichters
denken zij, zij verlenen een gloednieuwe vorm
aan een gloednieuwe inhoud, maar jongen
alles draait rond en is al voorbij voordat
het al drie keer geweest weer is
eerst bij jou en dan bij mij of juist
andersom of tezelfdertijd twee kanten uit
er is niet veel nieuws onder de zon

de scheidingsmakelaar ( wie wil er nu niet scheiden?)

ik ben de scheidingsmakelaar

ik ben een kunstenaar in het doen ontstaan
van ruzies, smijten, schelden en slaan
zonder dat er blauwe plekken ontstaan
voor een habbekrats lever ik zelfs sluipend gif
aan wie voorheen nog kon staan

we komen er wel uit, ik en u, en uw man
uw man en ik gaan hier snel weer vandaan
echter, u laten wij geheel verzorgd achter
ik lever geruchten, achterklap en alibies

zonder uw handen vies te maken
ik ga helaas over lijken, enkel en alleen
om uw doel te bereiken maak ik uw man mogelijk
flikker en u tijdelijk geheel lesbies

wij drieën krijgen het unaniem voor elkaar
dat uw man voor altijd weg wil gaan
en nog gaat ook, ik zie geen enkel bezwaar wel
moet u mij in het vooruit betalen maar god

u moet ten slotte door met uw leven
en ik met het mijne en uw man niet per sé
met het zijne, we doen onze best
zeg maar, uw gewezen echtgenoot en ik
om hem zo goed en zo kwaad als het gaat

volledig in leven te houden en hem daarbij vrij
willig te laten afreizen zonder ongemakkelijke eisen
of hinderlijk inzicht, zijn eigen bestaan op te geven
hetzij met zijn laatste geld, hetzij met zijn laatste adem

schrijvend vogels

maar ze kunnen wel schrijven
heel sierlijk met hun lijven
woordjes vliegen in ijle luchtjes
op hun buikjes en hun ruggetjes

heel vluchtigjes en luchtigjes kijk:
er staat niet wat er staat
ze kunnen wel lezen de vogels
wat ze schrijven maar niet

wat ze zoëven al schreven dat
staat er maar heel even
terwijl het wordt geschreven door de vogels
en gelezen tezelfdertijd

maakt de snelheid van hun leven
vliegensvlug alles kwijt

en begeer mij toch, nee, begeer mij meer nog!

als ik toch een keer een promenade lang
op zulke beeldige schoentjes lopen mocht
dan zouden mijn voetjes in mijn schoentjes
snel hebben gevonden waarnaar ik altijd

zocht met mijn nagelgelakte teentjes
ik man als vrouw een straatlengte lang
ik heb werelden bewogen om goed te ogen
ik heb geen woorden voor een wereld
die mij niet aait en paait en lichterlaait

achteloos zou ik mijn golven blonde haar
met de wind mee in mijn goddelijke nekwerkje werpen
en tuimelend op te kleine schoentjes bemind
door straten zwalken maar alleen waar de zon in scheen

en ik werd gezien mijn billen telden voor 9
en mijn tieten telden voor 10
als van geen ander oh god al mijn tieten zou ik
leggen op de toonbank van mijn heerlijke lichaam
en ik zou zuchten oh god zie mijn heerlijke lichaam
en geniet, geniet of ik schiet, geniet nu of ik schiet u!

en begeer mij toch, nee, begeer mij meer nog!
kom en ga dr maar tegen aan staan maar wel buiten
mijn wil om want men mag mij alleen tegen mijn zin in
beminnen ik zal een keel opzetten maar niet meer lawaai
maken dan een klein musje want ik hoefde
nu ook ik weer niet mij de politie op mijn valse halsje

mijn buik zou ik inhouden, mijn oogleden geloken
ik zou loensen met de geveinsde onwennigheid
van de langdurig geschoolde lichtegekooide
en ik zou aan elk raam achteloos voorbij gaan

maar langzaam langzaam kalm aan !
en wat loens naar binnen kijken alsof ik niemand
maar dan ook niemand zag terwijl men mij bezocht
en zich van top tot teen in dolle dorst laven mocht

en met welk genot genoot men van mij! men zou
kwijlen, ijlen, rimpelvellen, ulevellen, struikelen en duikelen
naar mij graaien, grijpen, knijpen, zich van mij meesteres maken en
in krankzinnig makende bronst de eigen fluit pijpen
geniet, geniet, maar breek je nek niet!
tijdens deze halsbrekende sonate, maak muziek maistro!
helemaal scheel van geilheid om deze straatmeid.

mijn billen zouden achter mij aan deinen ik zou ze
als een motorvoertuig leren besturen en ermee door
de nauwste straatjes rijden leren en overal kon ik
achteruit in parkeren, vooruit en achteruit rijden
en in mijn autootje ook op en neer leren rijden

en in één keer slagen, met mijn gekousde benen tijdens
het examen nonchalant over elkaar geslagen, de
examinator zou niet eens door hebben dat we niet
echt reden maar alleen maar deden alsof, wat zou
ik in mijn hoedanigheid van kandidaat rijvaardigheid
mijn geweldige lijf te grabbel gooien en te knabbel en babbel

mijn billetjes moesten om beurten om aandacht vragen
met kleine oh zo onnozele gilletjes
want ik was van al mijn keiharde billetjes het baasje
nee het bazinnetje ik was van binnen
een roze varkentje, een lapswansje, een haasje

en als ik daar in de verte al aan kwam flaneren
zou ik mij gelijkelijk willen verdelen: al mijn rozige heerlijk
heden en al mijn heerlijke rozigheden eerlijk vergeven
en al mijn zondige begeerten over rijen heren uitkeren
maar het liefst zou ik mij volledig onderwerpen aan moi

aan zo iemand als mij
als ik een meisje met een ijsje was

en mij vol overgave aan mijn eigen voeten werpen

we moeten kirren en kronkelen

het is lente ik moet je kietelen
wij moeten lichtzinnige zaakjes doen
ik zeg weg met het daglicht
we moeten kirren en kronkelen

wil je ruilen jouw 2 licht hangende roze lipjes
tegen mijn 1 draagbare echte mannenborstkasje en
wil je ruilen jouw parmantige wipneusje
tegen mijn dorst om je decent leeg te drinken?

mag ik je vragen om al je tietjes nu
mijn onveilige luchtruim in te werpen?
terwijl mijn grijpgrage handjes
al dagen luchtigjes naar hen graaien

mag ik een 1,2,3 kussen in ruil
voor mijn hele koninkrijk pauperlijk
je mijn bijziende blik aanbieden
met mijn eigen ogen en je laten zien

wat wij straks ik weet gewoon niet wat
gaan doen, en dat ik turend uit jouw ogen
kan zien wat een minnaartje hier oprecht
rechtop voor haar staat in de lente?

alleen de dichter weet wat liegen is
hij weet dat woorden lichter wegen
dan het verhaal dat ze vertellen zij
vertellen het verhaal wat hij zo graag

maar woorden leiden een eigen leven
zij gaan met het verhaal aan de haal
zij spreken de mond en de tong van de dichter
en wijzen hem aan als leugenaar en oplichter

van wie het voor het zeggen hebben luister
het zijn de woorden zij zijn de vermoorde onschuld
verantwoordelijk voor een leven in woorden
aanzet in waarheid tot mysterie verworden

ik had

ik had mijn hele lullige toekomstje
al compleet wat heet een lullig toekomstje
het was een totaal taokomstje
het bestond helemaal niet te zijn
zoals dat moet zijn met toekomst

ik had mijn hele lullige toekomstje al
compleet ik had al mijn tanden en kiezen
ik was er klaar voor een zware maaltijd
bereid
maar het waren melktandjes en ze vielen
uit, au doet dat dat even pijn

ik had mijn hele lullige toekomstje al
compleet maar wat heet nou compleet?
er bestaat niks wat compleet is
het verleden niet, het nu niet
en de toekomst nog het minst van al

ik dacht ik heb mijn hele lullige toekomstje
al compleet
ik had een Delseykoffertje met een appel
en een kam en een krant erin ik mocht
gezien worden! Ik had een bril. Een eigen
huis. met een tuintje.Voor. Ook achter.
met bloemen. En een hazelaar. regenton!
ik had een glimmende autootje (V'W-Bora)

ik had mijn hele lullige wereldje al compleet.
ik had kostuumpjes. en stropdasjes! maar
ik had ook kindertjes. en een poes, het sexleven
kwam verder niet zo erg op gang, maar ik dacht
misschien is dat toekomstmuziek. dat hoor je

wel vaker. dat je eerst wat muziek hoort en
dat pas na een minuut of drie de fanfare de hoek om
ik had een baantje en een baasje en leuke
collegaatjes. en ik kreeg wel eens visite en
mijn minnaresje had ontzettend grote tieten

oh, ja en van die lullige pantoffels waar je
helemaal in moet met je voet met een ruit

liedje

je weet vaak niet hoe die liedjes ontstaan
hoe ze uit zichzelf weer weggaan
nadat ze een tijdje zijn blijven hangen
in de lucht in het hoofd en in de dingen

maar vooral hoe ze ontstaan wie ze maakt
wie ze zingt, wat het oproept en beloofd
wat het je doet waar het je toe aanzet
en waar ze over gaan als ze ergens over gaan

gaan ze over zieleroerselen, gaan ze over
een mysterie voor de gelegenheid mysterieus
want mysterie lijkt me niet de eerste keus
voor een liedje dat eigenlijk nergens over gaat

gaar ze over de eindigheid, dat zal wel
het geval zijn en anders zal het wel
over de oneindigheid gaan dat kan bijna
niet anders iets tussen die twee in
zal het wel zijn maar het blijft geen wonder

een slecht en zondig mens

ik denk te veel aan copuleren
eigenlijk zou ik helemaal niet of wel
zo min mogelijk willen denken
en dat lukt me ook vrij aardig

maar als ik dan een klein beetje denk
denk ik altijd aan copuleren
denk ik op sommige dagen wat meer
dan denk ik ook wat meer aan copuleren
dan aan wat anders

't-is een soort ziekte zeggen ze net alsof
ik ook echt zoveel copuleer als
dat ik er over denk
in de lente is het erg met denken

zie ik de gele morgenster, de anemonen
dan denk ik aan copuleren en natuurlijk
aan klaarkomen
maar dat even terzijde

zie ik een lammetje in de zachtgroene wei
dan denk ik wel eerst, hé er is geen moeder
schaapje bij, en dan denk ik meteen aan
copuleren 't-is niet dat ik dat lieve lammetje
niet zie
't-zijn dingen die gescheiden zijn
kijken

naar die schattige lammetjes hier
daar kan ik
erg van genieten terwijl ik
ontzettende denk aan copuleren
elders,

't-is net alsof je naar links kijkt
en naar rechts tegelijk 't-is iets
wat eigenlijk niet zou moeten kunnen
maar het kan en het kan niet
net als plezier vermengd met verdriet

alleen
als ik savonds dan eindelijk bovenop
een echte dame lig te copuleren
denk ik even niet
aan copuleren om meteen
daarna natuurlijk direkt weer
aan copuleren te denken

mama

ik wil wel een gedicht voor je schrijven
een gedicht dat haar weerga niet kent
in de korte geschiedenis die ik van je ken
ik zal je bezingen als parfum, als lente, als
gedicht, maar

ik kan je nu al zeggen dat je het niet
haalt bij mijn mama, want mijn mama
gaat sierlijk over straat, zij is dame
ook al is zij al oud, ouder wordt zij nooit
sinds haar zeventiende

was iedereen maar als mijn mama
jaja, infantiel, nooit volwassen geworden
maar wel gelukkig met mijn mama
ach, soms wou ik, ik was mijn vader

dan was ik legitiem verliefd geworden
op mijn mama ik had gewandeld hand
in hand, ik was trots geweest, ik was
blij geweest, ik was echt mij geweest

mijn leven was gelukt geweest alleen
maar door mama

't-is hier fantastisch!!!

u bent
heel heel erg
ver weg gegaan
is het niet?
terwijl u ook
de jongste
niet meer
bent
is het niet?
Kunt u eens
aan de kijkers
vertellen
hoe oud u
wel niet bent
en waar u
wel niet helemaal
heen
bent gegaan?

ja, ik ben nu 117
en ik ben 26jaar
geleden
gestorven
meneer
de Gier

Liefde op het eerste droomgezicht

Vannacht zag ik je in een droomgezicht
ik sliep, maar sloot mijn ogen van geluk
in mijn droom waren we klaarwakker en
ik hoop maar dat we in jouw droom ook

laten we zeggen we sliepen niet maar we
waren die dag in gelegenheid bijeen
van elkaar kenden een ieder er niet één en
zoals dat gaat raak je elkaar aan van onhand

igheid: oh, ledematen gaan een eigen leven
maken zich los van je lijf en doen onhandig
je wil doet onwillig, je mond doet onmondig
en de vier ogen als kleine kleuters zo stout

juist wat meer dan wellevendheid vereist
en ofschoon we elkaar nog niet kenden
toch die wonderlijke vanzelfsprekendheid
van een ontmoeting die geen onmoeting is

maar een voorzichtige vertrouwdheid iets
meer dan een begin dat geen begin is want
meer een voortzetting van wat er niet was
maar wordt verondersteld er toch er toch
er

ik kom van ver

Ik kom van ver. Ik ben een lange weg gegaan
Ik heb regen gevoeld sneeuw gezien ik heb
in een bus gezeten, een taxi, een trein. Onderweg
heb ik mijn valies geleegd. Zonnebril, tandfloss
tijdschrift, boek, papieren zakdoekjes, kam

Alles uit het raam gekieperd. Een voor een
je moet voor sommige dingen in het leven de tijd
nemen, want niemand geeft je die zonder
wederdienst, het gaat altijd om tijd en om geld
de anderen. Mij gaat het nergens meer om

Ik kom van ver met het verlangen van ver
Eigenlijk kom ik niet van ver. Alles wat de mensen
weten te zeggen is gelogen of ze willen of niet
Eigenlijk kom ik van hier en nu, en je weet niet
waarnaartoe ik op weg ben. geeft niet. weet het
zelf nog niet zo lang. ben gewoon op weg gegaan.

Ik ben weg gegaan uit het hier en nu
om het verlangen te verliezen aan te komen
niet ergens zomaar op enig moment maar
aan te komen in het hier en nu. Ik wil niets
meer bereiken. Ik ben waar ik wezen moet.
Ik ben hier, en dat is alles. Misschien
zal ik eten, slapen, ontlasten, het kan mij
niets meer schelen, ik ben gearriveerd!

en toen zijn we op weg gegaan

ja, en zo zijn we op weg gegaan

we hadden smiddags al afgesproken
ik, die ene jongen en die andere jongen zijn broertje
die een beetje gek in zijn hoofd was nog
voordat hij was gestorven, ja natuurlijk gaat
iedereen zeggen moet je sterven ná je dood dan?
ja, waarom niet, sommige doden leven nog
en de meeste levenden zijn al dood, heb ik gelijk
het zou dwaas zijn om dat te ontkennen
en waar moet hij anders gek zijn dan in zijn hoofd
zeggen ze dan weer, nou neem van mij aan
dat hij meer dan gek was dan alleen in zijn hoofd
en ook zijn twee maten waren gek, hoe gek
kan je met zijn drieën zijn op één nacht?
het zou hoe dan ook
nergens toe leiden
deze tocht waarbij we toch op weg zijn gegaan

we zijn gegaan om bepaalde dingen te doen
je weet, je zit zo een beetje te praten
en de een zegt dit
misschien wel zonder dat hij dat zo bedoelt
als aanzet of in het geheel
er geen erg in hebbend waartoe het zal leiden
van het een komt het ander
en dan zegt die idioot zoiets idioots nog niet
en dan denkt de derde we kunnen het doen
we kunnen het doen als we maar willen

en zo zijn we op weg gegaan
eigenlijk wisten we dat smiddags al
ik weet niet: de tijd was niet goed, de maand
het licht in die dagen, en we waren twijfelachtig
zoals je vastberaden twijfelachtig moet zijn
als het er van te voren al twijfelachtig uitziet
en zo is het ongeveer gegaan, misschien
hebben ze onze twijfelachtige praatstemmen gehoord
misschien zijn ze op ons zwijgen afgekomen

kijk, alles is precies wat het lijkt

alles
is
precies
wat
het
lijkt

het
is
maar
hoe
goed
je
kijkt

bezoek

dus dit is de huiskamer van uw woning
god allemachting wat een klote kamer heeft u
ik ken u natuurlijk niet, maar had u dit niet beter
nou laat maar, wat een teringbende
wat een klein kaal kutvertrekje hoe kunt u hier
en hoe krijgt u al die rotzooi bij elkaar het lijkt wel
een recyclingbedrijf, dit is zeker een tafeltje
uit uw ongelukkige jeugd, dat zie ik
en waarom stinkt het hier zo
is dit een soort omgekeerde woonkeuken of zo
gecombineerd met een stal en een slaapkamer
het stinkt hier naar een ziek paard
bent u een beetje gek of zo heeft u pillen?
zeg eens eerlijk heeft u hier stiekem gekookt
het was toch al wel dood het hè toen u het vuur
jezus de christis waar ben ik nou toch terecht
kijk nou wat een boeken een hele kast maar zeker
niet van gelezen, mag ik even, moet je kijken
de bladzijden kleven van uw snot aan elkaar
u had heel misschien wel beter dood geboren
wat een ontzettende klote kamer nou de rest eh
u bent zeker zo iemand die een beetje in god of niet
en die van zijn moeder houdt, u rookt stiekem
ruik ik nu ook, u drinkt zeker goedkope genever
die u altijd achter eem van die vieze boeken, ja
hier is ie al, en natuurlijk leeg, van angst zeker
angst voor bezoek, angst voor mensen, angst
wat is stank en rotzooi eigenlijk anders dan angst
u kunt niet leven van angst, ik ga weg, ik jeuk
over mijn hele lichaam, dag vuile viezerik, jeuk.
wat staat u nou dom
te knikken, u heeft geeen IQ hè, zeg eens eerlijk
dacht ik het niet helemaal geen IQ, slaapt u hier
ook en zit u dan aan uw piemeltje met uw slaap
dronken vingertjes, gadverredamme een mast
urbant, en dan mij zeker vriendelijk een hand
geven als ik weg ga, mooi niet, tot niet ziens.

Tjaaaa, we zoeken naar een nieuw begin
een goed begin iets dat op zeker dag ineens
begint te lopen in je terwijl je al zo lang
liep met een eventueel begin in het hoofd

Je bent op weg dat is een belangrijk ding
maar je hebt er niet om gevraagd, nee toch
wie zou er moeten spreken die nog niet eens
geboren is? Toch? En daar sta je dan mag ik

je even voorstellen dit is je papa en dit is je
mama toevallig helemaal niet dit is een andere
mevrouw die hoort thuis in een ander gedicht
kan iemand van ons een andere mevrouw
ontvangen?

Jaaa, hier is je mama, heb jij even mazzel!
daar is mama daar is papa daar ben jij ineens
ben je dertig of veertig je leeft in de richting
van een mogelijk eind maar blijft altijd zoeken
naar een eventueel begin, god wat een mooi
gedicht.

2010

Voor
de enige
en
allerlaatste
keer:
Totale
Opheffings
Uitverkoop
thans
ook
weer
wegens
bekende
familie
omstandig
heden
komt allen
snel
uw
eigen
van
voordeel
zijn
wij
doen het
eigenlijk
mede
voor
U
dat
zweren
wij allen
ook
moeder

politiek 2010

zie
je
voor
dat loket
dat rijtje
werkelozen
en daar
de achterste
van?
dat
is
nou
Balkenende
leuk
hè?

politiek 2010

zie
je
voor
dat loket
dat rijtje
werkelozen
en daar
de achterste
van?
dat
is
nou
Balkenende
leuk
hè?

2010

zie je
die
meneer
aan
de
andere kant
van
de straat?

die
werkt!

oude wandeling met moeder

zo liep zij eens mijn oude moeder
met mij aan haar hand
door hetzelfde park als vandaag
mijn jonge mij mijn jonge moeder

nu lopen wij mijn oude moeder
mijn niet zo jonge mij meer
gearmd door hetzelfde park
mijn oudere mij mijn oude moeder

wat is er toch van ons geworden
moeder wat is er van je u nog
wat rest er nog van jou en mij

hoe lang gaat deze wandeling nog
door mijn moeder en mij heen
een levenlang maar ben ik bang

je vervormt en ontwormt en vliegt weg
uit een boek en de vogel krijgt een naam
en een vorm en een route om te gaan
en een vogelkenner weet de vogels

vogels die stil staan in de lucht
lang duurt het niet of je bent een vogel
op weg terug naar zijn vogelprentenboek
terug in het oog van de vogeloloog

vlieg maar weg uit jullie vogels gidsen
wees je eigen gids en laat je met je kisten
pak je plek in je eigen uitzicht in plaats
van een plek uit je eigen inzicht haast je

jullie vogels komen en de vogels gaan
dat hebben jullie toch altijd gedaan
steeds op een ander moment, andere
vogels heen en anderen vogels weer

vogels staan stil en de mensen lopen
mensen gaan dicht vogels gaan open
vogels verschijnen vogels verdwijnen
mensen verdwijnen vogels verschijen

Zen

foei haai?
ja, pies ang?
over de hollandse koei

ja, foei haai
die koei ken ook een beetje
zen

ken die koei
za
zen?

nee, die koei ken
gra
zen!

steeds beter ja leren horen zeggen

ik kan steeds beter ja
leren horen zeggen
ik kan mij steeds beter
ja leren horen zeggen ja

mijn oren kunnen mij steeds
beter ja leren horen zeggen ja
mijn hersenen kunnen mij
steeds beter leren ja te leren
horen zeggen door mij, maar ja

ikzelf ben het die mijn hersenen
steeds beter kunnen leren dat
mijn hersenen mij steeds beter
ja kunnen leren horen zeggen

zodat ik mij steeds beter
ja kan leren horen zeggen, ja maar
hoe zit dat eigenlijk met nee
precies andersom, denk ik, ja

nu ik weet (III/I)

"nu ik weet dat het weldra laat zal zijn
moet ik nog enkele harde noten kraken
schoppen voor kloten en slaan op kaken
enkele mensen een beetje pijn gaan doen

wat moet, dat moet, jongen
zei pa altijd, wat je moet doen
niet deed, doet je geen goed, jongen, doe
dus alsnog wat je doen moet

en als je het dan doet, mijd alle
spijt, aarzeling en verlegenheid handel
dan als man en laat ze niet lopen
rijt oude wonden altijd open
al is het later in de tijd doe het
zonder enige terughoudendheid, jongen

in gedachten moet ik teruggaan
naar mijn jeugd en jonge jaren envandaar
op gruwelijke wijze de lange lange weg
nog een keer lopen, immers
er staan nog oude schulden open
wat kan ik er aan doen
dat ik zo een gevoelige jongen ben?"

laten ze zitten die twee

laat ze zitten die twee rakkers
samen tegen de pui alleen
bewapend met een fles drank en
een sigaret tegen de waan
van eeuwig geluk en blijvende pret

beschadig ze niet met je blik
laat ze zitten gun ze de eeuwige
privacy, de onmetelijke eeuwigheid
van ruimte en tijd, vermomd als
een winkelpui en een moment

laat ze hun imaginaire
schuilplaats, beschadig ze niet
doe ze geen pijn en ook geen verdriet

het gaat hier om eindigheid
van liefde in puberteit

mag het iets meer zijn

het meest van altijd en overal
is toch het niets
want niets is er toch overal niet
en zelfs niet nauwelijks
en nergens wel,

niets is er toch nooit
en altijd meer dan van iets meer
en altijd minder dan van iets minder
van niets is er toch altijd nog
iets meer

dan van iets minder
van niets is er het meeste niet
daarom heet het ook niets al
is dat ruim benoemd

zo niet toch eigenlijk geen naam draagt
omdat zij haar naam nergens en nooit
geen naam is al te veel gezegd

mag niets niet eens meer niets nog heten
want al waarover wij niet spreken
is het allergrootste niets
en al wie daarover spreken
zijn er niet

de eerlijke vinder vindt alleen
schudt zijn hoofd gaat heen en
laat achter wat hij vindt
zo vindt hij overal iets van zijn gading

laat het zo zijn en verdwijnt
van de aardbodem
als een dief in de nacht met zijn buit
nee, geen dief in geen nacht zonder buit

hij die er niet is verdwijnt niet
van de aarde die er niet is
met zijn buit die er niet is
nergens en nooit en niets
meer en niets minder

ergens ooit niets
nergens ooit iets
en zelfs dat niet

het blijst zijn zij

de dichters en de dichteressen
wat een volk welk een interessen
als zij niet dansen dan zingen zij
maar het blijst zijn zij met mij

zij struikelen over kusjes en pareltjes
schoentjes, roosjes en marmeladetjes
zij zweven door duin en langs zee
maar het blijst zijn zij met mij

het blijst zijn zij altijd met mij
kloppende hartjes tere stemmetjes
vuurrode wangetjes pasgewassen hemmetjes
maar het blijst zijn zij met mij

de grote mooie meisjesolifant

op een mooie zonnige zomerdag
vertrok hij met een geheimzinnige lach
naar de Wassenaarse dierentuin
hij had brood mee van zijn moedertje
om de kosten van entree te drukken

daar stond als een rots groot en stil
de grote meisjesolifant in haar blote bil
hij ontknoopte zijn broek en sloop
als een indiaan met geheven speer

achter het grote grijze meisje aan
ging op zijn tenen achter haar staan
en stak zijn lans achter in het dier
de olifant trompetterde van plezier

ritmisch bewoog hij op en neer
hij deed de olifant geen zeer want
hij was een echte dierenliefhebber
wel stond hijzelf wat ongemakkelijk

toen schijnbaar zonder aanwijsbare
reden begon het dier te rennen
olifant olifant wat is er aan de hand?
riep hij nog in mensen taal maar

hij moest op zijn tenen mee rennen
mee met de galopperende olifant
die zich van achteren gesloten had
en zich niet langer liet verwennen

wat een pech dag lieve vrienden!

in de menigte

mijn moeder is een moeder
in een menigte van moeders

mijn vader is een vader
in een menigte van vaders

mijn kinderen zijn kinderen
in een menigte van kinderen

ik ben slecht een ik
in een menigte van mij

jij bent slechts een mens
in een menigte van jou

wij zijn slechts een menigte
in een menigte van menigtes

alle menigtes zijn menigtes
in een menigte van alle menigtes

is de mens een menigte mensen
is een menigte mensen een mens

chef kok Jan

Ik ben Jan en ik ben chef kak
van het toilet en de etterbak
ik construeer kreeften en slakken
die niet eten en die niet kakken

de kreeften zijn zo in elkaar gezet
dat zij via kreeftenkraker en mayonaise
pomp zich op de tafel van de gast
uit de boejabeze hijsen en eisen
dat ze warm gegeten worden
voordien

kan de geeeerde gast nauwelijks voorzien
dat ze zullen sterven in bed
op een bord van zeewier omdat zij denken
dat het zo hoort nee kreeften kunnen niet
denken maar dat denken ze maar
terwijl het zilveren mes naar binnen glijdt
doen de kreeften op tijd hun scharen wijd

Verder kook ik soep van poep
en boterletters van etters die
niet willen betalen riesaikel ik
via het toilet dat ik tijde lijk
onder stroom zet en in troebel water
aan de kook breng en maak
dat het met toevoeging van Oregano
en wat Marjolein goed smaakt

Zo ziet het eethuisje van Jan eruit
chef kak van het toilet en de etterbak
ik kook kreeften, etters en slakken
de slakken komen als toetjes omdat
ze zo vreeeeeeselijk langzaam zijn
met die kleine voetjes onder hun huis
die anders ook thuis pijn gaan doen

Niks kulinaars is Jan een beetje vreemd

een mooi gezicht op de hemel

vanuit de kist
mits ook het ruitje niet mist
hebben doden een schitterend gezicht
op wat er toch niet is
en wat ze niet meer zullen missen
nu pas weten ze het zeker
niet
meer dan er nooit was

ze ademen een zekere rust die simpele doden
want nu pas weten ze zeker niet
dat wat er nooit is er nooit zijn zal

ze ademen een zekere rust die simpele doden
net als een te klaar gedicht
ach, ze hadden zich er zoveel van voorgesteld
de doden aan elkaar en ieder voor zich
met in elk gebaar een vol ledig vertrouwen
in het leven na de dood in plaats
van andersom
dom die dom dom die dom dom die dom
kortom in de verkeerde volgorde

ze ademen een zekere rust die simpele doden
niet langer onvriendelijk, niet ontredelijk
je zo bijna zeggen eindelijk goed
aanspreekbaar
niet hakend naar
wat ze nog steeds niet in huis hadden, de hemel en zo
en andere dingen die daar niet mee samenhangen
zoals bijvoorbeeld een onsamenhangende hemel
daar liggen ze niet heerlijk niet meer bang

bangebang bangebang bangebang

Voor Amarantha

Hé. jij bent het en ik ben het ook
ik heb je in mijn dromen vaak voorbij
zien komen, niets hield ons tegen wij
liepen elkaar ook daar voorbij maar
Amarantha.

waren we er niet beiden zeker van
dat wij het waren die daar liepen alsof
we wisten dat het een droom was waarin
wij liepen, niet vrij om te reageren waar
een droom ons dat niet toestaat? zoiets
moet het toch zijn geweest. zoiets toch?
Amarantha.

zelfs in een droom zijn mensen niet
vrij om te doen wat ze.
zijn we eigenlijk wel.
vrij. ergens ooit. ver weg.
of juist. heel erg. dichtbij?

Precies zoals niet in de droom maar
in het echte leven, het echte leven?
zoals dat gaat wanneer mensen
zichzelf progameren en zich vangen
in hun plannen voor de toekomst

beetje voor beetje het heden onmogelijk
makend, onleefbaar heden
onleefbare toekomst, onleefbaar verleden
huis. partner. baan. honger om contracten
aan te gaan, trefzeker en hermetisch
verloopt de lange oorlog tegen het zelf
maken wij ons monddood en dood tevreden
immers alleen kinderen schreeuwen nog
verwonderd

ons de eigen adem benemend met plannen
alsof dat je enige taak is op aarde
jezelf de ruimte van het volledige leven
benemen

en Amarantha,
nu ik je hier zie, zeg ik je wat. wat.
is er in godsnaam allemaal niet gebeurd. dat wij
elkaar hier weer groeten.
en gewoon verder lopen
moeten.
gewoon verder moeten lopen naar

waar het gedicht stopt.
Amarantha.

vogels

vogels kunnen niet lezen
niet lezen in onze taal
niet lezen de verboden
ze kunnen niet leren

lezen in ieder geval doen ze
alsof ze niet kunnen lezen
in ieder geval doen ze alsof
ze niet kunnen leren lezen

ik weet dat toevallig
want ze kunnen wel schrijven
heel sierlijk met hun lijven
in de bevallige lucht

heel vluchtig en luchtig
kijk er staat niet wat er staat
ze kunnen alleen lezen
wat ze schrijven maar niet
wat ze al
hebben geschreven

dat staat er
maar heel even terwijl het wordt
geschreven door de vogels en
gelezen tegelijkertijd
dan is het weg

met de vogels met de tijd

De landweg

staand op de landweg
zie ik dat alles land is
behalve waar het land weg is
dat is nu landweg

in de twee vertes voor mij
en achter mij loopt de landweg
mij uit het oog tot waar ik zie
maar in de vertes bezijden de landweg

is al het land er nog gelukkig
is daar geen weg meer
alleen maar land links en rechts
loopt het mij uit de hand

al het land dat ik zie is helaas
van iemand maar ik
ik zie niemand zelfs mijzelf niet

alleen de vogels mogen er wezen
want zij zijn weliswaar niet de eigenaar
maar zij kunnen geen verbodsborden lezen