mama

ik wil wel een gedicht voor je schrijven
een gedicht dat haar weerga niet kent
in de korte geschiedenis die ik van je ken
ik zal je bezingen als parfum, als lente, als
gedicht, maar

ik kan je nu al zeggen dat je het niet
haalt bij mijn mama, want mijn mama
gaat sierlijk over straat, zij is dame
ook al is zij al oud, ouder wordt zij nooit
sinds haar zeventiende

was iedereen maar als mijn mama
jaja, infantiel, nooit volwassen geworden
maar wel gelukkig met mijn mama
ach, soms wou ik, ik was mijn vader

dan was ik legitiem verliefd geworden
op mijn mama ik had gewandeld hand
in hand, ik was trots geweest, ik was
blij geweest, ik was echt mij geweest

mijn leven was gelukt geweest alleen
maar door mama