Oh, Rosalie

Oh, Rosalie
wanneer ik
een klein stukje
van je knie zie
denk ik even

wat een knie
heeft die Rosalie
wat mooi dat ik
al is het even
die knie weer zie

want zo'n knie
als die van Rosalie
die zie je zo vaak
nie

alleen de schoot der moeders?

mag alleen de schoot der moeders

de donzen altijd open schoot der moeders
de altijd warme ontvankelijke hartelijke donzen altijd open enthousiaste
mag alleen de schoot der moeders
het domein der dichters zijn?

als de kelk van bloemen
ik noem van de soort bloem
alle bloemen!
voor de bijtjes die zoe zoe zoenen
nee, zoemen

of mogen wij zo nu en dan
als het moet als het kan
een kleine gemene vuistslag uitdelen
gelijk de straatvlechters
en de betonvechters?

of op z'n tijd een kogel afvuren
al is het maar om er de tijd mee
te doden mag ook het kwaad eens
ons domein zijn gelijk
onze vaders die ons maakten
en verder maar wat kwaakten
gelijk de kikkers?

gedicht opgedragen aan mijn eigen pik

Wie staat er altijd voor mij klaar?
ook als het vrouwtje voor de veertiende keer
voor altijd van huis weggelopen is?
dat is niet het minste deel van ik: hij
is mijn trouwe vriend: Mijn fijne meneer Pik

Welk instrument neem ik steeds ter hand
ter ere van Koningin, Prinses, Volk en Vaderland?
welk wapen is steeds binnen mijn bereik
welk brandweermannetje met blusapparaat
staat dag en nacht paraat
blust iedere binnen en buiten brand
draagt stoer dag en nacht zijn helmpje?
(ook als het riempje onder zijn kinnetje knelt)

wat kan je niet allemaal voor goeds doen
met zoon pik: nog meer geslacht maken bv
onbaatzuchtige liefde geven aan de armen
van geest maar ook van de portemonnee
de vrouwen, en andere tedere dieren
nee met mijn pik daar doe je goeie dingen mee
Hij is mijn enige jeugdvriend die is overgebleven
wij zijn
(zoals ze dat in kinderboeken wel zeggen)
onafscheidbare kameraden

mijn pik steekt met vlag en wimpel boven
alle andere pikken uit, kijk en vergelijk
koop wat je ziet, en ook vaginae laat hij
ver achter zich

dit instrument heeft me door het leven geholpen
had ik mijn huissleutel vergeten ik haalde
de sleutel uit mijn broek en voilà
ik kan ermee roeren in niet te warme soep
ik kan er mij de politie mee van het lijf houden
maar er ook nachtelijke inbrekers mee neerknuppelen
of je kunt er een vogel mee van het dak schieten

bij het kennismaken met bijvoorbeeld een dame
kan ik doen alsof ik haar een hand geef, minzaam knikkend
en dan wonderwel en supersnel, jawel, mijn pik
in haar dameshandje leggen: aangenaam kennis te maken
het genoegen is geheel aan uw kant
dit ben ik en dit is dus mijn pik, soms andersoms

alle mannen willen er zo een
maar alleen de eenzame vrouwen mogen hem
heel even te leen, net als in de leesbibliotheek
maar dan anders

Hij is de mooiste pik van de Lage Landen
en iedereen langs de weg blijft staan en kijkt
ons stom verwonderd aan, met open mond
niet geheel ongevaarlijk in dit verband
kijk ze lopen ik en

mijn pik, met mijn pik in de hand kom ik
door het ganse land en alle deuren gaan voor ons
open we hoeven nooit erg ver of lang te lopen
deze pik die weegt een pond
en is in doorsnee zuiver rond
pik oh pik ik mag wel zeggen dat je
mijn leven zin geeft, God bestaat!

ik ben

wij wisten niet,dat, schat

we wisten toch ook niet dat
we wisten toch ook niet wat

we wisten toch ook niet schat
we wisten toch echt niet wat

toch,

schat?

in therapie

tis onbegone werk, mevrouw
om niet verliefd te worden op u
met je levenslange gestalte

op je kleine groene schoentjes
wat kom ik anders bij u doen
dan u ademloos aanstaren?

niks.

probleem?

waar gaat het
probleem
heen
als het
g
een
probleem meer is, kijk
dat is wat de dichters
en dichteressen ouderwets
zo interresseren wie

wat en waar
op welke tijd
beheren wij
ons kapitale erfgoed

nooit meer
mijn kwasi aarzelende handje
zachtjes gulzig in je broekje

als een kind nooit meer
mijn hand oh gulzig
sluipt naar een koekje

hoe doe je toch die levensfasen
tot het einde toe
waardoor raak je alles kwijt?
je wordt het geforceerd genieten
moe, zoals je nooit moe was.

waar was je nou, Linda?

we waren jong en onbekwaam
we wisten op de hele aarde
enkel onze eigen naam
en die van de ander

trouwens ook buiten de aarde

wat heeft het lang geduurd zeg ik
in jouw naam, voor ik mijzelf was
en jij jezelf neem ik aan, 't geeft niet
meer het leven is voorbij

we waren zestien en gingen uit elkaar
zoals wij was er niet één, maar
hoeveel jaar duurt het voor je weet
dat ook de tijd de tijd de tijd bestaat

met haar eigen herinnering
met haar eigen mechanisme
van komen en gaan en
vergeet niet, wisten wij veel
schat?

wij wisten toch niet dat we het
eeuwige leven niet hadden we
wachtten op de dingen die komen

maar er kwam niets
meer

en nu
waren we maar bij elkaar
gebleven zeg ik nu
wat hadden, wat zouden, wat wouden
we het mooi gehad
vergeleken met mijn voorbije leven

ja, ik houd een voorbehoud
zeg ik nu, oud en lelijk wijs
Linda.

zoveel wegen gegaan
die nergens anders toe lijden
dan niet naar mij, en vooral
niet naar jou, en
Linda, ja?

kan een gedicht praten?

de platgetreden paden der taalwetenschap

kom laten wij op pad gaan en betreden
de talrijke platgetreden kronkelpaden
van de taalwetenschap der talrijke taalmaden

er zijn sommigen
die schrijven en blijven schrijven
en leveren alleen maar inhoud af
zij scheiden het kaf van het koren denken zij
en schuiven de vorm terzijde
alsof inhoud zelf geen vorm heeft
zeg ik er beleefd bij

er zijn sommigen
die leveren alleen maar een vorm af
aan de inhoud ervan gaan zij voorbij
je zou kunnen schrijven: ja, maar
de vorm die ik schrijf is de inhoud
die beklijft, wat ik schrijf werd al zo vaak
geschreven zij het niet door mij bovendien
ik wil geen waarden ook, ik wil waardenvrij

er zijn sommigen die leveren vorm
noch inhoud: zij tipsie lispelen droesem:
niks is nieuw alleen ik
ik ga liever naar de Costa del Sol het woord
zegt het al, ik koop mij een snol of twee en
laaf mij er mee, voor twee, in zee en in zon

er zijn sommigen moeilijk vanzelfsprekend
ook zij zijn de ware dichters
denken zij, zij verlenen een gloednieuwe vorm
aan een gloednieuwe inhoud, maar jongen
alles draait rond en is al voorbij voordat
het al drie keer geweest weer is
eerst bij jou en dan bij mij of juist
andersom of tezelfdertijd twee kanten uit
er is niet veel nieuws onder de zon

de scheidingsmakelaar ( wie wil er nu niet scheiden?)

ik ben de scheidingsmakelaar

ik ben een kunstenaar in het doen ontstaan
van ruzies, smijten, schelden en slaan
zonder dat er blauwe plekken ontstaan
voor een habbekrats lever ik zelfs sluipend gif
aan wie voorheen nog kon staan

we komen er wel uit, ik en u, en uw man
uw man en ik gaan hier snel weer vandaan
echter, u laten wij geheel verzorgd achter
ik lever geruchten, achterklap en alibies

zonder uw handen vies te maken
ik ga helaas over lijken, enkel en alleen
om uw doel te bereiken maak ik uw man mogelijk
flikker en u tijdelijk geheel lesbies

wij drieën krijgen het unaniem voor elkaar
dat uw man voor altijd weg wil gaan
en nog gaat ook, ik zie geen enkel bezwaar wel
moet u mij in het vooruit betalen maar god

u moet ten slotte door met uw leven
en ik met het mijne en uw man niet per sé
met het zijne, we doen onze best
zeg maar, uw gewezen echtgenoot en ik
om hem zo goed en zo kwaad als het gaat

volledig in leven te houden en hem daarbij vrij
willig te laten afreizen zonder ongemakkelijke eisen
of hinderlijk inzicht, zijn eigen bestaan op te geven
hetzij met zijn laatste geld, hetzij met zijn laatste adem

schrijvend vogels

maar ze kunnen wel schrijven
heel sierlijk met hun lijven
woordjes vliegen in ijle luchtjes
op hun buikjes en hun ruggetjes

heel vluchtigjes en luchtigjes kijk:
er staat niet wat er staat
ze kunnen wel lezen de vogels
wat ze schrijven maar niet

wat ze zoëven al schreven dat
staat er maar heel even
terwijl het wordt geschreven door de vogels
en gelezen tezelfdertijd

maakt de snelheid van hun leven
vliegensvlug alles kwijt