op een ochtend keek ik om me heen
er was niemand ik was helemaal alleen
om me heen stond alleen maar dooie troep
ik dacht ik dacht wat moet ik wat moet
ik was alleen in een huis met allemaal dooie
spullen een huis met hele dooie spullen
er was een droogapparaat terwijl natte
was gewoon droogt in de wind op straat
vanaf het balkon keek ik uit ver over de
horizon maar wat heb je aan een balkon
zo hoog dat je niet eraf kan stappen zonder
dood te gaan en wat heb je aan een horizon
het huis was vol met lege kamers waar
niemand ooit kwam ik niet in ieder geval
alleen om te zien of er iemand was die er
niet hoorde en die ik weg moest maken
in de keuken stond een lege ijskast want
ik houd niet van koud en erop de magnetron
die de koude dingen uit de lege ijskast moet
warm maken zo schiet je lekker op
in de huiskamer de tafels en de stoelen
die het elkaar een beetje naar de zin
probeerden te maken wat slecht lukte
gelukkig zeggen ze niks en zingen ze niet
daar staat het muziekapparaat daarmee
kun je vreselijke lelijke muziek laten horen
Beethoven en Bach je oren worden zwart
en vallen dood van je hoofd op je schoenen
vreemd ik had sochtends nooit een dood
huis gezien met dooie spullen bovendien
ben ik misschien zelf een dood apparaat
die ook net dood is of gauw dood gaat?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment