hoe een glimlach in een boom verandert

hoe een glimlach in het park
langzaam wordt opgenomen
in het lachen in de parken en
hoe het lachen langzaam heel

langzaam wordt opgenomen
in de regen die de parken en
de aarde de grond de parken
de aarde de wormen de doden

langzaam de doden de grond in
gezogen en tot aarde wederkeren
de stof en de regen de zon en de nacht
en daaronder de spelende kinderen
geklater als van water de stemmen
van de kinderen ze lachen en

iemand glimlacht in het park
even maar maar dan langzaam
en langzaam en langzaam hoe
de glimlacht uitgroeit tot de bomen

in de parken en de kinderen
die eronder spelen en lachen en
schreeuwen: ik was eerst
en de eersten zullen de laatsten zijn